نشست خبری فیلم آنها مرا دوستداشتند برگزار شد
تاریخ انتشار: ۲۱ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۷۳۸۳۹
محمدرضا رحمانی، تهیه کننده و کارگردان فیلم آنها مرا دوستداشتنی گفت: قبل از اینکه من را به عنوان کارگردان بشناسند، دوستان من را به عنوان فیلمنامه نویس میشناسند. این فیلمی بود که با سینمای مستقل گره خورده و شاید ارزان ترین فیلمی بوده است که در جشنواره حاضر شد.
وی ادامه داد: ساخت این فیلم به صورت اتوماتیک به هنجار اجتماعی بهزیستی بر میگردد که تحقیقات را از آنجا شروع کردم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تهیه کننده این فیلم ادامه داد: موسیقی فیلم در واقع موسیقی اصلی نیست.
بازیگر و مجری طرح این فیلم گفت: بودجه پایین یک فیلم زمانی است که فیلمی با ۵۰۰ میلیون تومان ساخته شود. در سینمای ما فیلمهایی که با ۲میلیارد تومان ساخته میشود و زیر ۳۰ میلیارد بفروشد، با شکست مواجه شده است.
مهسا اسماعیلی بازیگر این اثر گفت: نقش آفرینی من در این فیلم بسیار شیرین و تجربه بسیار بزرگی است که خیلی منتظرش بودم. نگاه مخاطب برایم همیشه مهمتر از هر چیزی است، امیدوارم آنها هم راضی باشند.
وی ادامه داد: نقش یک مادر خیلی از من دور بود و کارگردان و بازیگردان در نزدیک شدن به نقش و ایفای آن به من کمک کردند.
ایرج رحمانی انتقاد خود از بازیگران را اینگونه بیان کرد: من خوشحال هستم پای بازیگرانی همچون لیلا بلوکات و مهسا اسماعیلی ایستادم.
وی ادامه داد: همه بازیگران در نشست خبری حضور پیدا نکردند. چرا زمانی که دستمزد پولشان کمی عقب افتاده، سریع اعتراض میکنند؟ چرا سینمای ایران بازیگرمحور است؟ شما بازیگرانی که اینگونه پشت فیلم را خالی میکنید تاریخ مصرفتان خاموش شده است. بازیگری که اکنون فاز حمایت از مردم را برداشته به من میگفت برای قرارداد ۲۰ روزه، ۳ میلیارد پول میگیرم. مگر کسی میتواند فرهنگ کشور را تحریم کند؟ اینها چه کسانی هستند که تحریم میکنند؟
کارگردان این اثر در ادامه صحبتهای رحمانی بازیگر این فیلم گفت: آقای رحمانی با بیشتر بازیگران دوست صمیمی هستند، اما زمانی که تحریم شکل میگیرد، هنر تحریم نشدنی است و سینما هم به همان شکل تحریم شدنی نیست. اگر بعضی از هنرمندان هم نیستند، چون دو سه سال قرارداد برای سریال نوشتهاند.
این کارگردان گفت: من هیچ گاه در عمرم کرامت انسانی را زیر سوال نبردم. شریفترین انسانها در سینما هستند و حال سینما آینه است که اگر فسادی صورت میگیرد در واقع خود را میبیند. بعید میدانم سینماگری به دنبال سیاه نمایی باشد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاترمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: جشنواره فجر اکران فیلم نشست خبری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۷۳۸۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نام بازیگر مرد مشهور فرانسوی در سیاهه متجاوزان سینما / صنعت سینما برای زنان جای امنتری میشود
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، همهچیز از زمانی شروع شد که در اکتبر سال ۲۰۱۷ دو نشریه نیویورکتایمز و نیویورکر گزارش دادند که دهها زن مورد سوءاستفاده جنسی یکی از غولهای هالیوود یعنی هاروی واینستین قرار گرفتهاند. از آنجا بود که دومینوی رسوایی مردانی که از قدرت و شهرت و ثروتشان برای تعرض یا تجاوز به زنان و بعد خفه کردن صدای اعتراض آنها استفاده کرده بودند راه افتاد. زنانی که سالها به سکوت واداشته شده بودند یا هرچه فریاد زده بودند، صدایشان به گوش کسی نرسیده بود، از شجاعت همدیگر نیرو میگرفتند و پا پیش میگذاشتند و زخمهایی را که بر جسم و روحشان وارد آمده بود آشکار میکردند. بازیگران زن مشهوری، به رغم به خطر افتادن حرفهشان، به افشاگری علیه واینستین دست زدند. دیوار بلند ترس برای قربانیان فروخته ریخته بود و حالا ترس در چشمان متعرضان و متجاوزان دیده میشد. جنبش #من_هم (metoo#)، که پیشتر در سال ۲۰۰۶ در فضای مجازی برای اعتراض به فرهنگ تجاوز، تعرض و سوءاستفاده جنسی راه افتاده بود، بعد از رسوایی واینستین، نیرویی تازه گرفت و زنان بسیاری را از اقصی نقاط دنیا زیر چتر خود متحد کرد. از امریکا تا اروپا، فاصله اقیانوس اطلس به چشمبرهمزدنی طی شد و کابوس رسوایی به قاره سبز رسید. در چند سال گذشته، برخی از کسانی که در صنعت سینما به تعرض یا تجاوز متهم شده بودند در دادگاه متهم یا تبرئه شدند. برخی دیگر پیش از دادگاه با شاکی/ شاکیان پرونده مصالحه کردند. برخی حرفهشان به آخر رسید و برخی دیگر هرگز زیر بار اتهامات نرفتند و خودشان را از اینگونه انگها مبرا دانستند. هنوز خبرهایی از رسواییهای اخلاقی به صدر خبرها میآید، مثل دیروز که خبر بازداشت ژرار دوپاردیو، بازیگر مشهور فرانسوی، نشان داد که این جنبش تا زمانی که فضای صنعت سینما به جای امنی تبدیل نشود، قصد بازایستادن ندارد.
جنگهای فرانسوی
دوپاردیو ۷۵ ساله که یکی از بازیگران مشهور فرانسه است، در ایستگاه پلیسی در منطقه چهاردهم پاریس به اتهام تجاوز به دو زن، یکی در سال ۲۰۲۱ و دیگری در سال ۲۰۱۴، مورد بازجویی قرار گرفت. اینطور که ایسنا گزارش داده، دوپاردیو در سال ۲۰۲۰ به تجاوز جنسی به شارلوت آرنولد در سال ۲۰۱۸ متهم شد و در ادامه چندین زن دیگر علیه او افشاگری کردند و در نهایت به شهرت دوپاردیو ضربه خورد. در دسامبر گذشته نیز هلن داراس، هنرپیشه فرانسوی، نیز شکایتی را به پلیس ارائه کرد و مدعی شد که دوپاردیو در سال ۲۰۰۷ هنگام فیلمبرداری فیلم «دیسکو» به او تجاوز کرده است. فعالان فمینیست به شدت خواهان پیگیری این اتهامات بدون دخالت شهرت و قدرت دوپاردیو در روند افشای حقیقت هستند. از سوی دیگر، گروهی از هنرمندان از جمله کارلا برونی و شارلوت رمپلینگ از دوپاردیو در برابر این اتهامات دفاع کردند. در میان مدافعان دوپاردیو نام امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه، هم که چندی پیش دوپاردیو را بازیگر بزرگی خوانده بود که مایه افتخار فرانسه است، دیده میشود.
دو پرونده قدیمی
هر وقت حرف تجاوز و تعرض و سوءاستفاده جنسی به میان میآید، نامهای رومن پولانسکی، کارگردان لهستانی و وودی آلن، کارگردان و بازیگر امریکایی، مطرح میشود. پولانسکی سالها پیش با دختری نوجوان و زیر سن قانونی در خانه جک نیکلسون، بازیگر افسانهای، رابطه برقرار کرد و بعد از آن برای فرار از مجازات عملش از امریکا گریخت و سالهاست که از این کشور دور است و حتی در اروپا هم از پا گذاشتن به کشورهایی که احتمال میدهد او را به مقامات امریکایی تحویل دهند خودداری میکند. تجاوز به یک نوجوان چیزی نیست که رسانهها به راحتی فراموش کنند و پولانسکی این را به خوبی میداند.
داستان وودی آلن هم بسیار طولانی است. میا فارو، بازیگر «بچه رزمری» و شریک زندگی آلن، در دهه ۱۹۹۰ او را به ارتباط با فرزندخواندهشان متهم کرد. به درستی مشخص نیست که این اتهام چقدر صحت داشت یا چقدر ناروا بود، اما چیزی که مشخص است این است که آلن با دخترخواندهاش ازدواج کرد و در تمام این سالها که همیشه حرف اتهامات او به رسانهها کشیده، با تمام قدرتش زیر بار پذیرش آنها نرفته است. در این سالها بعضی بازیگران زن فیلمهای قبلی آلن مثل کیت وینسلت اعلام کردند که دیگر حاضر به همکاری با او نیستند. بعضی دیگر مثل ال فانینگ که در «یک روز بارانی در نیویورک» با آلن همکاری کرده، گفته این اتفاقات قبل از به دنیا آمدن او رخ داده و او نمیتواند به درستی در این باره قضاوت کند.
نامهای بزرگ، ترسهای بزرگ
نامهایی مثل کوین اسپیسی، داستین هافمن، سیلوستر استالون، استیون سیگال، ازرا میلر، تِنوچ هوئِرتا، جاناتان میجرز، کیسی افلک، جیمز فرانکو، بیل کازبی و لوئیز سی. کی. از جمله مشهورترین افرادی هستند که نامشان در سیاهه رسواییهای جنسی سالهای اخیر ثبت شده. #من_هم (metoo#) شاید جلوی متجاوزان را نگیرد، اما کسی که میخواهد از حدش عدول کند میداند دیگر مثل گذشته در امنیت به سر نمیبرد و باید بهای کاری را که میکند با از دست دادن کار و حرفه و خویشاوندان و اطرافیانش بدهد. زندگی یک متجاوز حالا دیگر بسیار شبیه فیلمی ترسناک است.
۲۲۰۵۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901988